یادداشت، چرا نامزدان انتخابات افغانستان اعلام پیروزی زودهنگام می کنند؟ - مجله استخدام جدید

گروه بین الملل خبرنگاران - سید حسام رضوی، هنوز تا زمان اعلام نتایج نهایی چهارمین دوره انتخابات ریاست جمهوری افغانستان 18 روز باقی مانده با این حال برخی نامزدان از همان ساعات پایان زمان برگزاری انتخابات با برگزاری نشست ها خبری و یا در گفت وگو با رسانه ها، پیروزی زودهنگام خود را اعلام کرده و می گویند چنانچه نتیجه چیزی غیر از اعلام پیروزی آن ها باشد، به آن پایبند نخواهند بود.

در این بین تیم های انتخاباتی اشرف غنی، عبدالله عبدالله، گلبدین حکمتیار و حکیم تورسن تصریح کرده اند که انتخابات به دور دوم نخواهد رفت و خود را پیروز انتخابات اعلام می کنند.

امرالله صالح معاون اول تیم انتخاباتی دولت ساز به رهبری غنی به صدای آمریکا گفته است: براساس آماری که این تیم دریافت کرده، بین 60 تا 70 درصد مردم به تیم دولت ساز رأی داده اند و براساس آمارهای غیررسمی این تیم پیروز انتخابات است.

پس از آن بود که عبدالله عبدالله رهبر تیم انتخاباتی ثبات و همگرایی در یک نشست خبری گفت که این تیم با اختلاف از دیگر نامزدها آرای بیشتری را کسب کرده و انتخابات به دور دوم نخواهد رفت زیرا این تیم، دولت آینده افغانستان را تشکیل خواهد داد. وی با تأکید بر آرای بیومتریک نیز گفت که تنها آرای پاک مورد قبول این تیم است و این بار شرایط با انتخابات سال 2014 متفاوت است.

حکمتیار نیز روز پس از انتخابات در گفت وگو با بی بی سی مدعی شده بود که بطور یقین پیروز انتخابات ریاست جمهوری است.

از سوی دیگر حکیم تورسن که به دلیل اظهارات اظهار نظرهای ضد و نقیض از نامزدهای جنجالی انتخابات بود نیز به رسانه ها گفته است: ضرورتی به دور دوم رفتن انتخابات نیست، تورسن در دور اول رئیس جمهور است. امیدوارم دیگر رسانه ها مرا نامزد انتخابات نگویند، بلکه بگویند تورسن رئیس جمهور افغانستان.

اما نکته مهم در این میان این است که چرا نامزدان انتخابات افغانستان با این عجله به دنبال اعلام پیروزی زودهنگام در انتخابات هستند؟

شاید بتوان پاسخ این پرسش را در بررسی گذشته اتخابات ریاست جمهوری افغانستان از زمان حضور آمریکا در این کشور و شرایط کنونی آن یافت.

برای همه تیم های حاضر در انتخابت افغانستان این یک اصل پذیرفته شده است که روند انتخابات در این کشور با تقلب و فساد گسترده همراه است و در نهایت نیز اگر اختلاف جدی میان تیم های انتخاباتی به وجود آید، این آمریکاست که تصمیم نهایی را می گیرد و قدرت را تقسیم می کند.

با توجه به این اصل پذیرفته شده و با عنایت به شرایط کنونی درافغانستان تا حدی می توان دلیل این همه شتاب در اعلام پیروزی زودهنگام از سوی تیم های انتخاباتی افغانستان را به بررسی نشست.

1- تجربه انتخابات گذشته و شوق تقسیم قدرت

تیم های انتخاباتی در افغانستان به این موضوع واقف هستند که بی شک در این انتخابات تقلب و فساد گسترده روی خواهد داد مانند آنچه در 3 دروه گذشته انتخابات افغانستان از سال 2001 تاکنون رخ داده است. حال تیم های انتخاباتی پیش روی خود دو راه دارند:

الف) راه اول این است که آن ها به این فساد و تقلب تن داده و سکوت اختیار کنند و نتیجه نهایی را بپذیرند البته قبول این شرایط نیز منوط به کسب حداقل های قدرت است. در نخستین دور از انتخابات افغانستان و زمانی که رقابت جدی میان حامد کرزی و یونس قانونی بود، کرزی توانست با اتکا بر همین شکاف قانونی در انتخابات پیروز شود، پیروزی که با مقاومت جدی یونس قانونی روبرو شد اما او پس از مدت کوتاهی از مواضع اش کوتاه آمد. در همان زمان عده ای اعلام کردند که قانونی در مقابل دریافت بخشی از قدرت و منابع مالی راضی به سکوت شده است و این دقیقا مانند آن چیزی است که در دور بعد در رقابت میان کرزی و عبدالله عبدالله پیش آمد. به نظر می رسد تجربه حکومت وحدت ملی این بار تیم های انتخاباتی را برای سکوت و پذیرش نتیجه نهایی انتخابات راضی نخواهد کرد و آن ها به دنبال سهمیه بیشتر باشند.

ب) راه دوم همانند آن چیزی است که منجر به تشکیل حکومت وحدت ملی شد، یعنی عدم پذیرش نتایج نهایی و مقاومت بیش از اندازه در مقابل خواست تیم پیروز و صدالبته آمریکا به عنوان تصمیم گیر نهایی. عبدالله عبدالله و تیم حامیان وی که سابقه دو بار پذیرش بدون چون و چرای شکست در انتخابات در مقابل کرزی را داشتند، در انتخابات سال 2014 و در حالی که آرا حاکی از پیروزی آن ها بود مجدد با اعلام شکست روبرو شدند اما این بار تصمیم آن ها عدم پذیرش نتیجه بود. این بار عبدالله عبدالله دست به اعتراض جدی و مقاومت برای رسیدن به خواسته اش زد و در نهایت آمریکا مجبور شد کل سیستم انتخابات افغانستان و حکومت در این کشور را تغییر داده و حکومت وحدت ملی را شکل دهد، حکومتی که پستی به عنوان ریاست اجرایی فراتر از صلاحیت های معاون اول در آن شکل گرفت و این بار عبدالله برخلاف گذشته توانست در دولت سهم بیشتری از قدرت را داشته باشد و بدینوسیله آمریکایی ها توانستند او را راضی کنند. در این دور از انتخابات نیز شاهد آن هستیم که نامزدهای مختلف به دنبال شکل دادن به چنین جریانی هستند. آنها با اعلام پیروزی پیش از موعد خواهان آن هستند که بتوانند خود را به صورت جدی مطرح کرده و در آینده قدرت سهم بیشتری را به خود و حامیان شان اختصاص دهند.

2- شرایط کنونی افغانستان و استیصال آمریکا

تیم های انتخاباتی در افغانستان به خوبی این موضوع را درک می کنند که دموکراسی فعلی در کشورشان، دموکراسی آمریکاساخته و روند مردم سالاری مدنظر آمریکاست و واشنگتن تاکنون 18 سال برای شکل دهی به این روند در افغانستان هزینه کرده است و دلش نمی خواهد این روند با شکست روبرو شود زیرا در نهایت پاسخی برای افکار عمومی دنیای و مردم آمریکا نخواهد داشت.

از سوی دیگر با بر هم خوردن مذاکرات صلح میان آمریکا و طالبان، اکنون دولت ترامپ تمام حواس خود را متوجه انتخابات افغانستان کرده و به دنبال آبروداری در این انتخابات است و اگر لکه ای به این انتخابات وارد شود، آبروی واشنگتن در دنیا خواهد رفت کمااینکه با این سطح مشارکت کمتر از 20 درصدی نیز آبرویی برای روند دولت - ملت سازی آمریکایی در دنیا باقی نمانده است با این حال آمریکایی ها دلشان را به همین دموکراسی نیم بند خوش کرده اند.

تیم های انتخاباتی افغانستان به خوبی بر این موضوع نیز واقف هستند که آمریکا برایش استقرار یک دولت مقتدر در شرایط کنونی اهمیت صدچندان دارد زیرا آن ها بر تکیه بر این دولت می توانند بار دیگر به میز مذاکره با طالبان برگردند و در غیر این صورت طالبان بیش از گذشته دست برتر را خواهند داشت و از مواضع و منافع خود کوتاه نخواهند آمد.

آمریکا همچنین به دنبال برقراری آرامش پیش از بازگشت به میز مذاکره با طالبان است و می داند چنانچه شرایط انتخابات به سمتی پیش رود که تیم های ناراضی شکایت شان را به کف خیابان بیاورند امکان هرگونه ناآرامی وجود دارد و اولویت صلح با طالبان به اولویت دست دوم تبدیل خواهد شد و آمریکا را بیش از پیش در باتلاق افغانستان فرو خواهد برد.

و در نهایت تیم های انتخاباتی افغانستان این مهم را نیز پذیرفته اند که این آمریکاست که تصمیم نهایی در مورد اعلام تیم پیروز را خواهد گرفت.

با توجه به همه مسائل فوق حال می توان اینگونه جمع بندی کرد: تیم های انتخاباتی افغانستان با درک شرایط موجود در کشورشان و اهمیت این انتخابات برای آمریکا از یک سو و با داشتن تجربه تشکیل حکومت وحدت ملی از سوی دیگر شروع به اعلام پیروزی زودهنگام کرده اند تا از این طریق بتوانند آمریکا را تحت فشار جدی گذاشته و بتوانند سهم حداکثری قدرت را برای خود در دولت آینده به دست آورند. اما این انتخابات یک تفاوت جدی دارد و آن هم حضور حکمتیار به عنوان ضلع سوم طلبکار است. در حالی که در انتخابات های گذشته همواره دو گروه جدی رقیب وجود داشته و آمریکا می توانست با گروه بازنده وارد معامله شود این بار حکمتیار به عنوان ضلعی جدی حضور دارد که کار را بیش از پیش برای واشنگتن سخت خواهد کرد.

به نظر می رسد در روزهای آینده آمریکایی ها به شدت فعال خواهند شد و با تیم های مختلف برای راضی کردن آن ها وارد گفت وگوهای مستقیم شوند.

.