مقایسه PSVR با PSVR2؛ هدست واقعیت مجازی سونی چقدر پیشرفت نموده است؟
به گزارش مجله استخدام جدید، هدست پلی استیشن وی آر 2 هنوز راه زیادی تا عرضه دارد، اما در همان ابتدای سال 2022، سونی اولین مشخصات دقیق این هدست را فاش کرد. مقایسه مشخصات PSVR و PSVR2 در کنار هم به ما نشان می دهد که نسخه نو هدست واقعیت مجازی سونی که در سال 2016 عرضه شد، چه تغییراتی به خود دیده است.
پلی استیشن VR حدود شش ماه پس از عرضه اولین هدست های واقعیت مجازی برجسته ای مانند HTC Vive و Oculus Rift در سال 2016 به بازار عرضه شد. با این حال، HTC، Oculus و دیگر کمپانی ها هدست های نو زیادی را در این مدت منتشر نموده اند. پلی استیشن وی آر پیروز شد تا سال ها پس از انتشار خود با هدست های نو رقابت کند، اما اخیرا دیگر احساس قدیمی بودن می نماید. اکنون در سال 2022 هستیم و پلی استیشن VR2 قرار است جانی تازه به جاه طلبی های واقعیت مجازی سونی ببخشد. بیایید نگاهی به تعیینات PSVR و PSVR2 بیندازیم:.
| تعیینات | PSVR2 | PSVR |
| وضوح تصویر | 2040 × 2000 | 1080 × 960 |
| رفریش ریت | 90Hz و 120Hz | 90Hz و 120Hz |
| میدان دید | 110 درجه | 100 |
| نوع لنز | - | غیر فرنل |
| نوع ارتباط با کنسول | USB-C | USB و HDMI |
| طول کابل | - | 4.4 متر |
| نوع ردیابی | Inside-out | Outside-in |
| دوربین ها | 4 دوربین برای دسته ها و هدست، 2 دوربین داخلی برای ردیابی چشم ها | - |
| دستگاه های ورودی | کنترلر پلی استیشن VR2 سنس (قابل شارژ)، ردیابی چشم ها | دوال شاک 4، صدا PS Move و PS Aim |
| صدا | جک 3.5 میلی متری Aux | جک 3.5 میلی متری Aux |
| میکروفون | دارد | دارد |
| وزن | - | 600 گرم |
| قابلیت هپتیک یا بازخورد لمسی | لرزش هدست و کنترلرها | کنترلرها |
| زمان انتشار | سه ماهه سوم یا چهارم 2022 | 2016 |
| سازگاری با کنسول ها | پلی استیشن 5 | پلی استیشن 4، پلی استیشن 4 پرو و پلی استیشن 5 |
وضوح تصویر، میدان دید و HDR
تعداد پیکسل های PSVR2 حدود چهار برابر PSVR است. حتی اگر همه چیز در این هدست ها برابر باشد، به این معنی است که تصاویر داخل هدست تقریبا چهار برابر واضح تر به نظر خواهند رسید که یک پیشرفت قابل توجه است. با این حال، ما می دانیم که همه چیز برابر نخواهد بود. سونی میدان دید هدست نو را 110 درجه معرفی نموده که در مقایسه با میدان دید 100 درجه ای پلی استیشن وی آر شاهد افزایش هستیم. این بدان معناست که در حالی که PSVR2 پیکسل های بسیار بیشتری دارد، در ناحیه ی گسترده تری قرار دارند. به طور کلی وضوح هدست هنوز باید به طور قابل توجهی بهتر باشد، اما نه به مقدار ای که افزایش پیکسل ها نشان می دهد. در خصوص میدان دید، افزایش 10 درجه ای یک جهش بزرگ نیست، اما اگر هدست ها را در کنار هم مقایسه کنید مطمئنا متوجه آن خواهید شد.
پلی استیشن وی آر یک قابلیت تسکین دهنده چشم (Eye relief) دارد که به کاربران اجازه می داد تا لنزها را به چشمان خود نزدیکتر نمایند که به حداکثر رساندن میدان دید هدست یاری می کرد. ما هنوز نمی دانیم که آیا پلی استیشن VR2 دارای این ویژگی است یا خیر. اگر اینطور نباشد، بعضی از کاربران ممکن است نتوانند از میدان دید کامل هدست استفاده نمایند زیرا مقدار چهره های افراد با یکدیگر فرق دارد. PSV2 بعلاوه اولین هدست واقعیت مجازی است که با صفحه نمایش HDR عرضه می گردد، مگر این که یک هدست نو تا زمان انتشار هدست سونی به بازار عرضه گردد. این به این معنی است که نسبت به یک هدست معمولی می تواند طیف روشنایی بسیار بیشتری داشته باشد و به مقدار قابل توجهی حس غوطه وری را بیشتر کند. از طرفی سخت است که ببینیم این ویژگی یک رجحان خاص نسیت به هدست های رقیب محسوب می گردد یا خیر.
لنزها و IPD (Inter Pupillary Distance)
در حال حاضر تعیین نیست که PSVR2 از چه نوع لنزهایی استفاده خواهد نمود. نسخه اول تنها هدست موجود در بازار در نوع خود است که از لنزهای فرنل استفاده نمی نماید که باعث روشنایی در ازای مزایای دیگر می گردد. لنزهای موجود در پلی استیشن وی آر دارای جعبه چشمی به مقدار کافی بزرگ بودند که سونی احتیاجی به ویژگی IPD (که لنزها را مطابق با فاصله بین چشمان شما تنظیم می نماید) احساس نمی کرد. با این حال، PSVR2 یک قابلیت IPD دارد که نشان دهنده تغییر قابل توجهی در هدست است، حتی اگر لنزها تغییر خاصی ننموده باشند.
سهولت استفاده و ردیابی
پلی استیشن وی ار با یک جعبه شکست (Breakout box) بزرگ عرضه شد که دو شاخه از هدست را می گرفت. جعبه شکست بعلاوه می بایست به وسیله یک کابل USB و یک کابل HDMI به کنسول و بعلاوه تلویزیون وصل گردد. از طرفی از قلم نیاندازید که به منبع تغذیه خود هم احتیاج داشت. این پیچیدگی باعث شده بود تا بسیاری قید بازی کردن خود را بزنند. با این حال مسائل دوربین را نباید فراموش کرد. این هدست برای ردیابی به دوربین پلی استیشن 4 احتیاج داشت که به این معنی بود که باید یک دستگاه جانبی دیگر به کنسول خود وصل کنید. لازم به ذکر است که این دوربین در وهله اول هرگز برای هدست واقعیت مجازی ساخته نشده بود و از دقت ردیابی ضعیف و پوشش محدود رنج می برد.
سونی این مسائل را برای ساخت PSVR2 شناسایی و حذف نموده است. جعبه شکست کاملا از بین رفته است. این شرکت می گوید این هدست با یک کابل USB-C به وسیله درگاه آن که به راحتی در جلوی پلی استیشن 5 واقع شده است، به کنسول وصل می گردد. از طرفی دوربین پلی استیشن 4 نیز از بین رفته است. به جای استفاده از ردیابی outside-in با دوربینی که روی تلویزیون شما واقع شده است، پلی استیشن VR2 دارای دوربین هایی برای ردیابی inside-out است. این بدان معناست که دوربین های روی هدست برای ردیابی حرکات سر بازیکن استفاده می شوند. این یک وسیله جانبی و اضافی دیگر را در مقایسه با پلی استیشن VR حذف می نماید. با این حال استفاده از این نوع ردیابی مسائل خاص خود را دارد و تنها معدودی از شرکت ها نشان داده اند که می توانند از آن به خوبی در هدست های واقعیت مجازی استفاده نمایند. این در حالی است که ردیابی در هدست واقعیت مجازی وی آر چندان کیفیت بالایی نداشت.
ردیابی چشم
سال هاست که ردیابی چشم در حوزه واقعیت مجازی بر سر زبان ها افتاده، اما این فناوری تنها در هدست های سازمانی پیشرفته مورد استفاده قرار گرفته است. سونی ممکن است اولین شرکتی باشد که یک هدست واقعیت مجازی را با قابلیت ردیابی چشم برای عموم عرضه می نماید. ممکن است در ابتدا علت استفاده از این فناوری با وجود ردیابی حرکت سر تعیین نباشد اما از بسیاری جهات می تواند نوعی پیشرفت بزرگ در این هدست ها باشد و از راه های زیادی مورد استفاده قرار گیرد.
یکی از این راه ها در تکنیک رندرینگ Foveated rendering خود را نشان می دهد. از آن جایی که چشمان ما فقط در یک ناحیه مرکزی نسبتا کوچک تصاویر را واضح می بیند، رندر کردن صحنه ها با جزئیات بالا در دید محیطی نوعی اتلاف قدرت محاسباتی است. اگر بتوان دقیقا جایی را که کاربر به آن نگاه می نماید ردیابی کرد، می توان قسمت مرکزی هر فریم را با جزئیات بالا رندر و در عین حال جزئیات را در حاشیه هایی که به آن توجه نمی گردد، کاهش داد. این بدان معناست که بازی ها بدون استفاده از قدرت محاسباتی بیشتر می توانند با جزئیات بالا به نظر برسند. این تنها یکی از راه هایی است که ردیابی چشم می تواند استفاده گردد. به عنوان مثال از آن می توان برای مقدار گیری اتوماتیک IPD، حرکات چشم برای آواتارهای بازی های چند نفره و… استفاده کرد. به صورت کلی وجود ردیابی چشم در PSVR2 اساسا دریچه نوی از امکانات را برای توسعه دهندگان بازی های واقعیت مجازی باز می نماید.
کنترلرها
یکی از بزرگ ترین پیشرفت ها در PSVR2، کنترلرهای نو سنس است. پلی استیشن وی آر به کنترلرهای قدیمی PS Move متکی بود که خیلی دقیق نبودند. کنترلرهای سنس مانند سایر هدست های ردیابی inside-out دارند و به نوعی از دوربین های روی هدست ردیابی می شوند. این امر محدوده ردیابی کنترلر را به شدت افزایش می دهد زیرا کاربران اکنون می توانند بدون مسدود کردن دوربین پلی استیشن از تماشا کنترلرهای PS Move، به راحتی بچرخند. بعلاوه از آنجایی که کنترلرهای سنس از ابتدا برای واقعیت مجازی ساخته شده اند (برخلاف کنترلرهای PS Move)، انتظار می رود که کیفیت ردیابی نیز بهبود یابد. نکته مهم دیگر این است که کنترلرهای سنس از نظر دکمه ها همسو با کنترلر های واقعیت مجازی مدرن هستند. داشتن چیدمان یکسان دکمه در کنترلرها، انتقال بازی ها از یک هدست به هدست دیگر را برای توسعه دهندگان آسان تر می نماید.
لازم به ذکر است که قابلیت های پیشرفته ای دیگری هم در کنترلرهای پلی استیشن VR2 وجود دارند. سونی می گوید که از ویژگی های لمسی پیشرفته مشابه آنچه در کنترلر دوال سنس پلی استیشن 5 است، استفاده نموده. این به این معنی است که ماشه ها تطبیق پذیر هستند و بازخورد لمسی با جزئیات بسیار فراتر از موتورهای کنترلر PS Move استفاده شده است.
صدا و لرزش هدست
در میان فهرست بسیار چشمگیر از قابلیت های ذکرشده، صدا ممکن است پاشنه آشیل پلی استیشن VR2 باشد. این جایی است که ما دوست داریم بگوییم سونی با گنجاندن صدای داخلی (onboard) در PSVR2 از سازندگان دیگر هدست ها پیروی می نماید. با این حال به نظر نمی رسد که شاهد این موضوع باشیم. در تعییناتی که سونی تا به امروز منتشر نموده است، هیچ اشاره ای به صدای داخلی برای این هدست واقعیت مجازی نشده است. در تنها جزئیات منتشر شده، تعیین شده که این هدست دارای جک هدفون 3.5 میلی متری مانند پلی استیشن وی آر است.
انگار سونی انتظار دارد کاربران از هدفون استفاده یا به بلندگوهای تلویزیون خود تکیه نمایند. با این حال مدتی است که بازار هدست های واقعیت مجازی به وضوح تقاضا برای صدای داخلی را نشان داده است. بیشتر مردم نمی خواهند بعد از هدست، چیز دیگری را روی سر خود بگذارند. سونی تأیید نموده است که PSVR2 شامل هپتیک های نصب شده روی سر خواهد بود که حرکتی پیشرو در هدست های تجاری محسوب می گردد. در واقع مانند کنترلرها، خود هدست نیز می تواند در پاسخ به اتفاقاتی که در دنیای مجازی رخ می دهد، لرزش داشته باشد. عجیب به نظر می رسد که PSVR2 یک واحد لمسی روی هدست داشته باشد که ورودی صدا را بپذیرد اما شامل بلندگو نگردد. کنترلر پلی استیشن 5 دارای یک واحد لمسی (هپتیک) و یک بلندگوی کوچک است تا بتوانید صدای خاصی که از کنترلر می آید را برای افزایش حس غوطه وری بشنوید. به نظر می رسد که همین ویژگی ها (یک واحد لمسی و بلندگو) برای یک هدست نیز منطقی باشد. متأسفانه، سونی هنوز هیچ نشانه ای از صدای داخلی ارائه ننموده است.
با در نظر گرفتن همه این ها، پلی استیشن VR2 در دست توسعه است تا یک پیشرفت قابل توجه نسبت به هدست نخست باشد. البته این هدست واقعیت مجازی با ویژگی هایی مانند HDR، ردیابی چشم و لرزش های مختلف نشان داده که میخواهد قدمی محکم در این حوزه بردارد. لازم به ذکر است که قیمت این هدست و زمان عرضه آن همچنان ناتعیین است.
منبع: RoadtoVR
منبع: دیجیکالا مگ