5 راه حل برای مواقعی که به ارتباط با خانواده خود بی علاقه هستید - مجله استخدام جدید

دلایل بی علاقه بودن به خانواده

عوامل مختلفی وجود دارند که باعث می شوند فرد خانواده خود را دوست نداشته باشید یا از آن ها متنفر باشد. رفتارهای سمی، سوء استفاده، بی توجهی یا تعارض تنها چند عاملی هستند که به احساس خصومت منجر می شوند. درک بهتر این دلایل به شما کمک می کند که بهتر با شرایط کنار بیایید. شایع ترین دلایل بی علاقگی به خانواده عبارتند از:

• سوء استفاده عاطفی
• بی توجهی
• ارزش ها یا شخصیت های متضاد
• انتظارات متفاوت در مورد نقش های خانوادگی
• حوادث خانوادگی آسیب زا
• مسائل مربوط به مسائل سلامت روان

سبک دلبستگی ناایمن

معمولاً سبک های دلبستگی به چهار دسته تقسیم می شوند. در دوران کودکی ایجاد دلبستگی ایمن به والدین مهم است، چون به ما این امکان را می دهد که در مورد جایگاه خود در دنیا احساس امنیت داشته باشیم. اما مردم همیشه وابستگی سالمی به والدین خود ندارند، بلکه ممکن است دلبستگی های آن ها یکی از سه نوع زیر باشد:

• دلبستگی مضطرب/دوسوگرا: با بی اعتمادی، اضطراب زیاد و روابط بین فردی ضعیف تعیین می شود.
• دلبستگی اجتنابی: می تواند در دوران بزرگسالی ایجاد روابط صمیمانه با دیگران را با مشکل روبه رو می کند.
• دلبستگی آشفته: این نوع دلبستگی مدیریت احساسات، برقراری رابطه و همدلی با اطرافیان را سخت می کند.

سوء استفاده یا غفلت

اگر از سوی یکی از اعضای خانواده مورد بی توجهی یا سوء استفاده قرار بگیرید، ممکن است از آن فرد یا کسانی که تماشاگر این شرایط بوده اند متنفر شوید. حتی اگر نظاره گر بودن سایر اعضای خانواده از روی ترس باشد، باز هم ممکن است از آن ها برنجید.

نداشتن حد و مرز

گاهی اوقات، تنفر از خانواده از نبود حد و مرز در روابط خانوادگی ناشی می شود. برای مثال، رفتارهای زیر باعث شکل گیری این احساس ناخوشایند می شوند:

• رعایت نکردن حریم خصوصی اعضای خانواده
• بی توجهی به احساسات یا عواطف اعضای خانواده
• داشتن خواسته های غیرمنطقی
• کنترل بیش از حد اعضای خانواده
• مقایسه اعضای خانواده با دیگران یا انتقاد مداوم از آن ها

هر کسی حق دارد که مرزبندی خاص خود را داشته باشد. وجود این حد و مرزها برای سلامت روان شما مهم است. این مرزبندی به دیگران نشان می دهد که با چه چیزی راحت هستید، می خواهید آن ها چه رفتاری با شما داشته باشند و در یک رابطه در پی چه چیزی هستید.

گاهی اوقات، احساس نفرت به این دلیل ایجاد می شود که والدین برای رفع نیازهای اجتماعی خود به بچه ها شان تکیه می کنند؛ به این معنی که به جای وقت گذراندن با همسر یا دوستان خود از بچه ها خردسا ل شان انتظار تعامل و صمیمیت دارند که این امر با استقلال و حریم خصوصی افراد در تضاد است.

ارزش های متفاوت

اگر در مقایسه با اعضای خانواده ارزش ها یا اهداف متفاوتی داشته باشید، ممکن است احساس خشم یا رنجش کنید. این اختلاف نظرها ممکن است بر سر سیاست، مذهب، رابطه با دوستان، نحوه سپری کردن اوقات فراغت، روش تربیت بچه ها یا حتی نحوه خرج کردن پول تان باشد. در این شرایط، از افرادی که زندگی و انتخاب های شما را نمی پذیرند یا از آن ها حمایت نمی کنند، متنفر می شوید.

نشانه های روابط خانوادگی سمی

وقتی با اعضای خانواده روابط سمی دارید، از نظر جسمی، عاطفی و روانی آسیب می بینید. آشنایی با نشانه های روابط سمی به شما کمک می کند که دلایل بی علاقه بودن به خانواده را بهتر درک کنید. افراد سمی احساسات زیر را در شما ایجاد می کنند:

• بی احترامی: احساس می کنید که اعضای خانواده به نیازهای شما احترام نمی گذارند.
• استثمار: اعضای سمی خانواده اغلب توقعات زیادی دارند، اما لطف شما را جبران نمی کنند.
• نداشتن حامی: احساس می کنید که نزدیکان تان نمی خواهند در مواقعی که به آن ها نیاز دارید از شما حمایت کنند.
• سوء تفاهم: افراد سمی برای درک شما تلاش نمی کنند.
• احساسات منفی: این افراد بدترین ویژگی های شما را نشان می دهند و باعث می شوند که نسبت به دیگران یا به طور کلی نسبت به دنیا احساس منفی داشته باشید.
• سرزنش: وقتی همه چیز طبق برنامه پیش نمی رود، اعضای سمی خانواده تقصیر را به گردن شما می اندازند و از پذیرفتن مسؤولیت کارهای خود امتناع می کنند.

چگونه با احساسات ناخوشایند در مورد خانواده ی خود مقابله کنیم؟

وقتی با اعضای خانواده خود زندگی می کنید یا با آن ها ارتباط نزدیک دارید، ممکن است غلبه بر احساسات منفی چالش برانگیز باشد. با این حال، راه چارههای زیر می توانند به مدیریت این احساسات کمک کنند.

1. احساسات خود را بپذیرید

بدون اینکه خودتان را مورد قضاوت قرار دهید، روی پذیرش احساسات تان کار کنید. شما نمی توانید خانواده تان را انتخاب کنید. پس باید احساسات خود را بپذیرید. سپس تعیین کنید که چگونه می توانید این احساسات را مدیریت کنید و روابطی را که باعث نارضایتی شما می شوند، بهبود ببخشید.

پذیرش احساسات به این معنی است از سرکوب کردن یا پنهان کردن آن ها اجتناب کنید. با پذیرش احساسات، راه های سالم تری برای کنار آمدن با آن ها پیدا می کنید و بهتر می توانید اضطراب، استرس، ترس و اندوه ی خود را کاهش دهید. استراتژی هایی مانند پذیرش خود، فکر آگاهی، مدیتیشن و مشورت با روانشناس می توانند در این زمینه مفید باشند.

2. در مورد ادامه ارتباط تصمیم بگیرید

همه روابط قابل نجات دادن نیستند، حتی ممکن است ارزش حفظ کردن را نداشته باشند. گاهی اوقات رفتار یکی از اعضای خانواده مستقیماً روی شما تأثیر منفی دارد، مانند مواقعی که مورد سوء استفاده قرار می گیرید. در این شرایط، غالباً قطع رابطه به طور موقت یا دائم ضروری است. اگر هنوز با خانواده خود زندگی می کنید، این کار نیازمند برنامه ریزی و اقدامات عملی است. چراکه برای زندگی مستقل باید امور مالی، مسکن، جابه جایی و سایر عوامل را در نظر بگیرید.

3. روابط خانوادگی خود را اصلاح کنید

بهبود روابط ناسالم هم گزینه دیگری است که می توان پیشنهاد داد. اگر با مشکل تنفر از خانواده دست و پنجه نرم می کنید و رابطه با اعضای خانواده برایتان مهم است، می توانید روی بازگرداندن احساسات مثبت کار کنید. این راه چاره مستلزم مشارکت همه اعضای خانواده است. اگر برای بهبود روابط آماده نیستید، خودتان و دیگران را تحت فشار قرار ندهید. چراکه پردازش احساسات ناخوشایند زمان بر است.

اگر می خواهید احساس بهتری نسبت به خانواده خود داشته باشید، از آن ها بخواهید که خانواده درمانی را امتحان کنند. شاید بتوانید به کمک یک درمانگر ارتباطات خود را بهبود ببخشید و بینشی به دست آورید که به شما کمک کند در مورد رابطه خود با اعضای خانواده احساس بهتری داشته باشید.

4. حد و مرز تعیین کنید

مرزبندی با کسانی که باعث استرس یا نارضایتی شما می شوند، به بهبود احساسات و تقویت روابط خانوادگی کمک می کند. با این حال ممکن است تعیین حد و مرز با اعضای خانواده و شناخت مرزهای ناسالم سخت باشد، چون ما معمولاً این محدودیت ها را از خانواده خود می آموزیم. به گفته متخصصان، توجه به احساساتی که در موقعیت های مختلف تجربه می کنید به شما کمک می کند که مرزهای خود را بهتر بشناسید.

اگر می خواهید رابطه خود را با اعضای خانواده حفظ کنید، در صورت امکان محدودیت هایی را برای این تعاملات تعیین کنید. برای مثال، تصمیم بگیرید که یک یا دو بار در ماه با آن ها وقت بگذرانید یا اگر با اعضای خانواده بر سر موضوعات خاصی اختلاف نظر دارید، برایشان توضیح دهید که صحبت درباره آن ها ممنوع است. ایجاد این مرزها به شما کمک می کند که احساس قدرت بیشتری داشته باشید و روابط خود را با اعضای خانواده تان کنترل کنید.

5. حریم خصوصی خود را حفظ کنید

اگر اعضای خانواده در زندگی شما سرک می کشند یا از جزئیات زندگی تان علیه شما استفاده می کنند، هنگام مطرح شدن موضوعات خاص سعی کنید بحث را عوض کنید. در صورت لزوم، به وضوح بیان کنید که ترجیح می دهید در مورد این موضوع صحبت نکنید.

انتخاب خود را بپذیرید

در بعضی موارد، ممکن است تصمیم بگیرید که رابطه خود را با اعضای خانواده به حداقل برسانید. تحقیقات نشان می دهد که دوری از خانواده غیرمعمول نیست. در یک مطالعه، 17 درصد شرکت کنندگان گزارش دادند که با یکی از اعضای خانواده خود رابطه ندارند.

برای پذیرش احساسات خود درباره این موضوع می توانید با یکی از دوستان تان صحبت کنید یا از متخصص سلامت روان کمک بگیرید. با کمک درمانگر می توانید عواملی که شما را به این مرحله سوق داده اند ارزیابی کنید و بهترین راه چارهها را بیاموزید.

اگرچه کاهش ارتباط با خانواده استرس زا است، اما تحقیقات نشان داده اند که می تواند اثرات مثبتی هم داشته باشد. یک مطالعه نشان داد 80 درصد کسانی که رابطه با خانواده را کم کرده اند، احساس می کنند که این تصمیم تأثیر مثبتی بر زندگی آن ها داشته است. برای مثال، باعث شده است که احساس قدرت کنند و استقلال بیشتری داشته باشند.

کلام پایانی

بی علاقه بودن به خانواده احساس آزاردهنده ای است که متأسفانه بعضی از افراد به آن دچار می شوند. اگر چنین احساسی دارید، توسعه ارتباطات اجتماعی خارج از محیط خانواده به شما کمک می کند که سیستم حمایتی سالم تری پیدا کنید و کمی فاصله خود را با اعضای سمی خانواده افزایش دهید.

استراتژی هایی مانند تعیین حد و مرز یا تلاش برای ترمیم روابط ناسالم ممکن است برای سلامت روان شما مفید باشند. اگر مضرات حفظ رابطه از فواید آن بیشتر است، می توانید ارتباط خود را با فرد یا افرادی که باعث آزار شما می شوند، کاهش دهید. اگر به دلیل بی علاقگی به اعضای خانواده خود احساس ناراحتی، اضطراب یا افسردگی می کنید، به متخصص سلامت روان مراجعه کنید.

منبع: verywellmind