دستیابی به دانش فنی فراوری پروبیوتیک گیاهی با سویه های بومی قارچ - مجله استخدام جدید

وی گفت: با توجه به عوارض و مسائل مصرف بی رویه سموم و کودهای شیمیایی دانشمندان در کوششند روش های کنترل بیولوژیک را جایگزین بخشی از مصرف نهاده های شیمیایی نمایند. روش های کنترل بیولوژیک ضمن اینکه سالم تر و ایمن تر از روش های شیمیایی است از دوام بیشتری برخوردار بوده و تأثیر بسیار کمی بر تعادل اکولوژیکی محیط دارند.

کوثری توضیح داد: به دلیل درک صحیح از مزایای استفاده از عوامل بیو کنترل و محرک های زیستی، میزان مبادلات تجاری جهانی این عوامل در جهان در حال گسترش است. تاکنون فرمولاسیون های مختلفی از این عوامل در بازار جهانی عرضه شده اند که پیش بینی بازار جهانی آنها تا سال 2020 برای عوامل بیوکنترل حدود 5 هزار میلیون دلار و برای عوامل بیوفرتیلایزر حدود سه هزار میلیون دلار است.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی با بیان اینکه قارچ تریکودرما از جمله پیروز ترین عوامل کنترل بیولوژیک است، گفت: قارچ تریکودرما با داشتن خاصیت آنتاگونیستی شدید علیه بسیاری از قارچ های بیماری زا گیاهی از جمله Rhizoctonia , Fusarium, Phytophthora Pythium Alternaria و Macrophomina حدود 60 درصد از عوامل بیوکنترل قارچی را به خود اختصاص داده است.

به گفته وی، این قارچ با ترشح آنتی بیوتیک ها، آنزیم ها و همچنین پارازیتیسم باعث مکوششی شدن هیف ها و اختلالات فیزیولوژیکی در قارچ های بیماری زا گیاهی می گردد. تریکودرما از جمله اولین کلنیزاتورهای خاک بوده و از سرعت رشد و قدرت رقابت و بقا ساپروفیتی بسیار خوبی نیز برخوردار است.

کوثری ادامه داد: این قارچ به سهولت روی پس مانده های گیاهی قابل دسترس و ارزان تکثیر شده و پس از وارد شدن در خاک به خوبی در خاک استقرار پیدا می نماید. مناسب بودن برای فراوری صنعتی، سازگاری با صنعت تخمیر، تحمل به طیف وسیعی از ترکیبات حیات کش (Biocide) و امکان کاربرد در کنترل تلفیقی از دیگر رجحان های این قارچ نسبت به سایر آنتاگونیست ها است.

وی با اشاره به کوشش های 15 ساله در راستای دستیابی به عوامل بیوکنترلی و محرک رشدی با منشأ قارچ تریکودرما در پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی که به کسب دانش فنی و فروش آن به بخش خصوصی منجر شده است، گفت: اولین گام برای ایجاد فراوریات پیروز بر پایه میکروارگانیسم ها یافتن و خالص سازی میکروارگانیسم بومی متناسب با شرایط اکولوژیکی آن منطقه است.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی اضافه نمود: میکرو ارگانیسم های بومی قدرت سازگاری بهتر و بیشتری به منطقه طبیعی خود دارند؛ لذا برای دستیابی به بیوکنترل و بیوفرتیلایزر تریکودرمایی مناسب بومی حدود 600 جدایه قارچ تریکودرما از مناطق مختلف ایران جمع آوری، خالص سازی و شناسایی شد.

کوثری گفت: پس از جداسازی و خاص سازی جدایه های قارچ تریکودرما، جدایه هایی با قدرت بیوکنترلی بالا در برابر پاتوژن های مهم گیاهی جهت آنالیز اثر آنتاگونیستی جدایه های تریکودرما بر بیمارگرهای مهم گیاهی تقابل بین جدایه های تریکودرما و تعدادی از بیمارگرهای مهم گیاهی انجام شد.

وی گفت: تست های گلخانه ای و مزرعه ای فرمولاسیون به دست آمده حاکی از کارایی 80 تا 100 درصدی آن علیه عوامل بیمارگر گیاهی بود. علاوه بر آن با مصرف این محصول عملکرد در سطح گلخانه و مزرعه 20 تا 40 درصد افزایش یافت که نشان از اثربخشی آن در کاهش میزان کود شیمیایی مصرفی توسط کشاورزان دارد.

به گفته این عضو هیئت علمی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی از جمله دستاوردها و مزایای فراوری پروبیوتیک تریکودرما، کاهش میزان مصرف سموم و کودهای شیمیایی، توان بیوکنترلی و بیوفرتیلایزری توأمان، امکان استفاده این فرمولاسیون در شرایط آب و هوایی و گیاهان مختلف، بیوکنترل طیف وسیعی از پاتوژن ها، افزایش توان تحمل تنش خشکی، افزایش فاکتورهای رشدی گیاه و افزایش زنده مانی نهال های منتقل شده به عرصه، کاهش فراوری پساب های آلوده و کاهش تخریب محیط زیست و استفاده بهینه از ضایعات کشاورزی است.