مرگ خاموش ایمان - مجله استخدام جدید

گروه دانشگاه خبرنگاران، سیدعلی ملانوروزی؛ امروز دیگر کسی نیست که منکر نقش بی بدیل صداوسیما در سبک زندگی مردم باشد. نقشی که هیچ ابزار یا نهادی در جمهوری اسلامی نمی تواند جلوی تاثیر آن را بر فرهنگ عمومی انکار کند. یکی از مسائلی که وجود دارد این است که کنداکتوری که مرکز ثقل آن با برنامه های جذاب و هیجان انگیز به ساعات پایانی شب می رسد، آیا برای عبادت و شب زنده داری مردم و حتی ادای فریضه نماز صبح فکری نموده است؟

اگر در یک نگاه کوتاه بخواهیم کنداکتور شبکه های تلویزیون را آنالیز کنیم به این می رسیم که در ساعات ابتدایی شب یعنی ساعت 18 تا 19 عملا هیچ برنامه جذابی اعم از سریال، مسابقه یا برنامه های دیگر برای مخاطبان وجود ندارد، اما سؤال اینجاست، مخاطب این ساعت از تلویزیون چه کسانی هستند؟ سؤالی که پژوهشگران و مراکز پژوهشی باید به آن پاسخ دهند.

سؤال دیگری که وجود دارد این است که آیا نمی شود بینندگان ساعات انتهایی شب را به این ساعت کشاند و ذائقه مردم را عوض کرد؟ برای مثال اگر سریال جدیدی در این ساعت پخش شود، آیا مخاطبان این ساعت تغییر نخواهند کرد؟

به ساعت 19 تا 20 که نگاه کنیم به زمان کچلی جدول پخش ها می رسیم. زمانی که هر شبکه هر محتوایی که دستش برسد برای این ساعت قرار می دهد و نمی تواند تصور کند که مخاطبان این ساعت از تلویزیون چه کسانی هستند و به دنبال چه چیزی در شبکه های تلویزیونی می گردند؟ شاید مهمترین برنامه این ساعت از تلویزیون را بتوان زمان پخش سریال از شبکه پنج دانست که در سال های اخیر تبدیل به بازپخش سریال های قدیمی و پخش سریال های دست چندمی کشور های اروپایی شده است.

البته که با ظهور شبکه HD و ثبوت نزولی کیفیت تصویر شبکه هایی همچون شبکه پنج و دو و استانی ها، نگاه ها از این شبکه ها به شبکه HD و آیفیلم تغییر نموده است. اگرچه این شبکه در خیلی از شهر های ایران در دسترس نیست و این ادعا احتیاج به پژوهش دارد، اما با کمی بازنگری آمار می توان فهمید که با توجه به کیفیت بالای تصویر و پخش سریال های جذاب کره ای در این ساعت از روز از شبکه اچ دی و بازپخش سریال های قدیمی از آیفیلم، باکس پخش سریال شبکه 5 در ساعت 19 شکست خورده است.

بعد از ساعت 20 نگاه ها به شبکه سه برمی شود که در چند سال اخیر در قرق برنامه بدون توقف بوده است و با تکاپوی زیاد شبکه پنج، اما دیگر تهران 20 این روز ها آن تهران 20 سابق نیست و مخاطب این ساعت از تلویزیون هم در بین شبکه های تلویزیونی سردرگم می شود.

بعد از خبر بیست و سی که پربازدیدترین بخش خبری صدا و سیماست، پیک طلایی مخاطب به سمت سریال شبانه شبکه سه روانه می شود. بعد از سریال شبکه سه که توانسته در این چندسال حداقل این پیک طلایی را برای خود نگه دارد. مخاطب در دقایق میانی ساعت 21 رها می شود؛ که البته جای سریال شبانه شبکه دو هست، اما بنظر این شبکه نتوانسته مخاطب را برای خود در این ساعت نگه دارد.

ساعت 22 نوبت به سریال شبانه شبکه یک می رسد که در ایام مناسبتی این شبکه در سال های اخیر توانسته خوب بدرخشد. ساعت به 22 و 23 که می رسد، زمان اوج برنامه های جذاب شبکه های نسیم و سه می رسد که با عصر جدید و دورهمی و سابقا خندوانه و نود، دیگر نفسی برای سریال شبانه شبکه پنج در ساعت 23 نمی گذارند، اما این تجمیع برنامه ها در این ساعات انتهایی شب چه نتایجی دارد؟ آیا مخاطب جوانی که تا ساعاتی از بامداد در پی تماشای این شبکه ها بیدار می ایستد می تواند به عبادات شبانه برسد یا اصلا می توانیم مردمی سرحال و شاداب برای صبح روز آینده تصور کنیم؟ آیا صدا وسیما در کم خوابی مردم و متعاقبا اخلاق هایی مانند عصبانیت مردم که از آن نتیجه گرفته می شود، نقشی ندارد؟

فارغ از محتوا، آیا همین نگاه شلخته کنداکتور که بنظر می رسد قاعده ای علمی و پشتوانه پژوهشی پشت آن نیست در این عملکرد مردم تاثیری ندارد؟ این ها مسائلی هستند که نه در صداوسیمایی که تپش آنتن دارد بلکه در دانشگاهی که عطش آنتن دارد باید تحلیل و آنالیز شود و نتایج آن در اختیار مدیران سازمان قرار گیرد.

سیدعلی ملانوروزی - دانشجوی کارشناسی ارشد روزنامه نگاری دانشگاه صدا و سیما

انتشار یادداشت های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط خبرنگاران نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه ها و فعالین دانشجویی است.